Κλείστε Ξενοδοχείο για τη διαμονή σας στις Σέρρες μέσω της συνεργασίας του serrestourism.gr με το booking.com
Γλώσσες
with google translate
Διαφημιζόμενοι
Καιρός
Ξέρετε ότι:
Ο νομός Σερρών διαιρείται σε 4 επαρχίες:
Την επαρχία Σερρών με έδρα τις Σέρρες,
την Επαρχία Σιντικής με έδρα το Σιδηρόκαστρο,
την Επαρχία Φυλλίδας με έδρα τη Ν. Ζίχνη και
την Επαρχία Βισαλτίας με έδρα τη Νιγρίτα.
Στο νομό υπάρχουν συνολικά 194 κοινότητες και οικισμοί. 5 δήμοι, 149 κοινότητες και 46 οικισμοί. Από το σύνολο των Ο.Τ.Α., μόνο 154 δηλαδή το 36,4% έχουν πληθυσμό πάνω από 1000 κατοίκους. Αυτό σημαίνει πως ο νομός έχει μεγάλη διασπορά μικρών κοινοτήτων.
Ο συνολικός πληθυσμός του νομού κατά την απογραφή του 1981 ήταν 196.247 κάτοικοι. Δηλαδή το 2% της χώρας.
Κατανέμεται δε σε :
αστικό 23,6%
ημιαστικό 19,4%
αγροτικό 57,0%
Το 60% του πληθυσμού ασχολείται στον πρωτογενή τομέα, το 17,5% ασχολείται στο δευτερογενή τομέα και το 22,5% ασχολείται στον τριτογενή τομέα.
Ο ημιαστικός και ο αγροτικός πληθυσμός φθάνει το 80% περίπου του πληθυσμού του νομού. Η σχέση αστικού προς αγροτικό πληθυσμό είναι για το νομό Σερρών 0,41 έναντι 1,91 που είναι για όλη την Ελλάδα. Η σχέση αστικού προς ημιαστικό είναι 1,21 στο νομό έναντι 5,0 στη χώρα. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι έχει αποφευχθεί η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού στο αστικό κέντρο του νομού ότι υπάρχουν προοπτικές για μεσαίου μεγέθους οικισμούς και ότι είναι σημαντικό το βάρος των αγροτικών οικισμών στο νομό.
Η ζωή στο νομό χαρακτηρίζεται από αξιόλογη πολιτιστική δραστηριότητα. Λειτουργούν αρκετοί κοινωνικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι, οι σπουδαιότεροι από τους οποίους έχουν την έδρα τους στην πόλη των Σερρών, ή κοντά στους σημαντικούς βιοτόπους του νομού. Σύλλογοι αυτού του χαρακτήρα είναι , μεταξύ άλλων ο "Ορφέας" Σερρών, οι Ορειβατικοί Σύλλογοι Σερρών, Σιδηροκάστρου, Ροδολίβους και Πρώτης, η Οικολογική Ομάδα Δήμου Σερρών, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σιδηροκάστρου, ο Φιλοζωικός Σύλλογος Σερρών κ.α.
Πρώτος την αναφέρει ο Ηρόδοτος, τον 5ο αιώνα π.Χ. με το όνομα «Σίρις» και τον εθνικό προσδιορισμό «παιονική».
Η ονομασία Σίρις είναι θρακική και ίσως προέρχεται από τη λέξη Σίριος (Ήλιος).
Ύστερα μνημονεύεται από τον Θεόπομπο ως «Σίρρα».
Τρίτος αρχαίος συγγραφέας που μιλάει γι’ αυτήν είναι οΤίτος Λίβιος, με τον τύπο «Siras» στον πληθυντικό (Sirae=Σίραι). Επιγραφικά μνημεία με το όνομά της σώθηκαν ελάχιστα. Το πρώτο περιέχει τη γραφή «Σιρραίων πόλις» και είναι εποχής ρωμαϊκής.
Με το όνομα Σέρραι αποκαλείται από το 451 μ.Χ. (πρακτικά Συνόδου Χαλκηδόνας) και κατόπιν, με μικρές
παραλλαγές.
Ο Νομός Σερρών είναι ο νομός που έχει τα περισσότερα χωριά στην ΕΛΛΑΔΑ και είναι 181 στο σύνολο.
Πρώτοι κάτοικοι της πόλης ήταν οι Θράκες. Οι Σέρρες, άλλωστε, θεωρούνταν αγαπημένος τόπος του Διονύσου, θεού θρακικής προέλευσης. Κατά το Στράβωνα, η Σίρις η Παιονική χτίστηκε από Παίονες, Δάρδανες και Τεύκρους, πριν ακόμα τον τρωικό πόλεμο που υπολογίζεται στα 1195 π.Χ. Η λέξη ‘Σέρρες’ θεωρείται παραφθορά του αρχαίου ονόματος ‘Σίρις’ και πιθανότατα σχετίζεται ετυμολογικά με τη λέξη ‘σείριος’ που σημαίνει ήλιος. Ήδη τον 5ο π.Χ. αιώνα, η πόλη αναφέρεται στις πηγές ως Σέρρες.
Η λίμνη της Κερκίνης ενδείκνυται για εναλλακτικό τουρισμό και είναι ένας από τους σπουδαιότερους υγροτόπους της Ελλάδος. Στο σημαντικότατο αυτό βιολογικό σύνολο ζει, αναπτύσσεται και αναπαράγεται σε αριθμό και ποικιλία, ένας πλούσιος κόσμος έμβιων οργανισμών, μια βιοκοινότητα, που η προστασία και διατήρησή της για λόγους ηθικούς, αισθητικούς, επιστημονικούς και οικονομικούς είναι ζωτικής σημασίας.Η λίμνη της Κερκίνης βρίσκεται 45 km Δυτικά της πόλης των Σερρών και δίπλα στο χωριό Λιθότοπος. Το όνομά της δανείστηκε από τη μνημονευόμενη στον Αρριανό λίμνη Κερκινίτιδα, όπου ναυλοχούσε ο στόλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η λίμνη αυτή βρισκόταν κοντά στις εκβολές του ποταμού Στρυμόνα και στην πόλη της Αμφίπολης, η πριν από μερικές δεκαετίες αποξηραμένη λίμνη τ' Αχινού. Η σημερινή τεχνητή λίμνη της Κερκίνης, δημιουργήθηκε, στην θέση του έλους του “Μπουτκόβου”, που ταυτίζεται από τους περισσότερους ερευνητές της ιστορικής γεωγραφίας της Ανατολικής Μακεδονίας, με την αρχαία λίμνη Πρασιάδα. Ο ποταμός Στρυμόνας, που λατρεύτηκε ως θεός κατά την αρχαιότητα για τις πλούσιες δωρεές των υδάτων του στον κάμπο των Σερρών, μα και για την καταστροφική δύναμή του,όταν πλημμύριζε, μπαίνει στην Ελλάδα, προερχόμενος από τη Βουλγαρία, από τα στενά του Ρούπελ και, πριν ενώσει το περιεχόμενό του με τα νερά του Στρυμονικού κόλπου, αναπαύεται στην λίμνη της Κερκίνης, που η δημιουργία της είχε ως σκοπό την ανάσχεση των πλημμυρών, τη συγκράτηση των φερτών υλών και την άρδευση του Σερραϊκού κάμπου. Τα έργα δημιουργίας της λίμνης ξεκίνησαν από την εταιρεία Monks-Ulen το 1928-1936 και ολοκληρώθηκαν από το Ελληνικό κράτος. Τα έργα αυτά περιελάμβαναν τη δημιουργία αναχωμάτων, την κατασκευή φράγματος, την αποξήρανση της λίμνης τ’ Αχινού, τη δημιουργία διωρύγων άρδευσης, την κατασκευή δικτύου τάφρων και τη διευθέτηση χειμάρρων, έτσι ώστε να αυξηθεί και ταυτόχρονα να προστατευτεί η γεωργική παραγωγή, που ως η κύρια οικονομική δραστηριότητα του Νομού Σερρών εξαρτάται άμεσα από την υδροδοτική ικανότητα της λίμνης Κερκίνης. Η δημιουργία του τεχνικού αυτού ταμιευτήρα υδάτων ευνόησε την ανάπτυξη μιας βιοκοινότητας φυτικών και ζωικών ειδών σε ένα σπάνιας ομορφιάς υγρότοπο που προστατεύεται από τη συνθήκη Ramsar, την Ελληνική Νομοθεσία και την Οδηγία της Ε.Ο.Κ. 79/409. Στο παρυδάτιο δάσος βρίσκουν καταφύγιο 276 καταγεγραμμένα είδη πουλιών που αποτελούν το 68% των ειδών που υπάρχουν στην χώρα μας, 70 από τα οποία, καθώς είναι σπάνια ή κινδυνεύοντα, όπως ο αργυροπελεκάνος, ο ροδοπελεκάνος, η λαγγόνα, ο νυκτοκόρακας,η χουλιαρομύτα, η χαλκόκοτα, ο μαυροπελαργός και όλοι οι τσικνιάδες, θεωρούνται προστατευόμενα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τα χρόνια, η χωρητικότητα της λίμνης περιορίστηκε από τα φερτά υλικά του ποταμού Στρυμόνα και έτσι το 1982 κατασκευάστηκε ένα νέο φράγμα, με νέα αναχώματα, που αύξησε την επιφάνεια της λίμνης εποχιακά από 54.000 έως και72.000 στρέμματα, με περιοδική μεταβολή της στάθμης από τα + 32 m έως και τα + 36 m. Η αύξηση του ύψους των νερών επηρέασε τη δυναμική του υγροτόπου, καθώς, ένα μέρος από τα υγρολίβαδα έχασε την πλούσια υδροχαρή του βλάστηση και οι καλαμώνες αφανίζονται, ενώ, ένα μεγάλο μέρος από το παρυδάτιο δάσος, εξ αιτίας των νέων αναχωμάτων,μετατράπηκε σε χωράφια, με προφανή επίδραση στους πληθυσμούς των πουλιών, που έκτιζαν τις φωλιές τους πάνω στα κλαδιά των δέντρων. Παρ' όλα αυτά, η σχετικά ρηχή, στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, λίμνη, σε συνδυασμό με τα οικοσυστήματα των ορεινών όγκων της Κερκίνης (Μπέλες) και του Μαυροβούνιου (Κρούσια), που καθρεπτίζουν τις κορφές τους στα νερά της, ευνοούν την ανάπτυξη μιας υψηλής βιολογικής παραγωγικότητας που επαυξάνεται από τις θρεπτικές ύλες που κουβαλά στη λίμνη ο ποταμός Στρυμόνας. Ο συνδυασμός των τριών στοιχείων - ποικιλότητα βλάστησης,νερό, και γόνιμο έδαφος- δημιουργεί στην περιοχή ένα αρκετά σημαντικό αριθμό βιοτόπων που διαφέρουν στην δομή τους και στη λειτουργικότητά τους.Την άνοιξη, καθώς η λίμνη πλημμυρίζει, το δάσος από ιτιές, αλμυρίκια, πλατάνια, σκλήθρα και λεύκες αποτελεί έναν σημαντικότατο χώρο αναπαραγωγής και φωλιασμού των υδρόβιων πουλιών, ενώ ο εντυπωσιακότατος τάπητας από νούφαρα, που καλύπτει σχεδόν 7 τ.χ. προσφέρει ένα εξαιρετικό καταφύγιο για τα ψάρια. Στα υγρά λιβάδια με την πλούσια ελόβια βλάστηση οι ερωδιοί, οι χουλιαρομύτες και οι χαλκόκοτες βρίσκουν πλούσια τροφή, ενώ στα ρηχότερα νερά αφθονεί η σαλβίνια και το νεροκάστανο, τροφή εξαιρετική για τα υδρόβια πουλιά της λίμνης.Το χειμώνα, που η στάθμη της λίμνης πέφτει, αλλάζει η σύνθεση της ορνιθοπανίδας, όμως η ποικιλότητά της παραμένει υψηλή. Στα νερά της λίμνης υπάρχουν περισσότερα από τριάντα είδη ψαριών, όπως ο κυπρίνος(γριβάδι), το χέλι, η πεταλούδα, ο γουλιανός κ.τ.λ. ενώ στα όριά της ζει ένας σημαντικός αριθμός διαφορετικών αμφιβίων, ερπετών και ασπόνδυλων ειδών. Στα άκρα του παρυδάτιου δάσους ζει ο μεγαλύτερος αριθμός βουβαλιών στην Ελλάδα. Στην ευρύτερη περιοχή, που γειτονεύει με τη λίμνη, ζουν πολλά θηλαστικά, όπως το τσακάλι,ο λύκος, η αγριόγατα, ο λαγός, η αλεπού, η νυφίτσα, το ζαρκάδι, ο ασβός κ.τ.λ.Σήμερα, η αφθονία της τροφής στα νερά της λίμνης, η γεωγραφική της θέση, η ποικιλότητα των βιοτόπων και της βλάστησής της συμβάλουν, ώστε ο υγροβιότοπος αυτός να είναι ένα σπουδαιότατο περιβάλλον για την ανάπτυξη της ορνιθοπανίδας, που βρίσκει εδώ ιδανικές συνθήκες διαβίωσης και αναπαραγωγής, ενώ η λίμνη, αυτή καθ' αυτή, καλύπτει τεράστιας σημασίας οικολογικές και οικονομικές απαιτήσεις.
Mε λεωφορείο από τις Σέρρες υπάρχει σύνδεση με Δράμα, Kαβάλα, Θεσσαλονίκη και Aθήνα.Mε λεωφορείο του KTEΛ από την Aθήνα για Σέρρες εκτελούνται δρομολόγια κάθε μέρα. H απόσταση είναι 587 χλμ.
Ο νομός Σερρών είναι ένας από τους 13 νομούς της Μακεδονίας, του μεγαλύτερου διαμερίσματος της Ελλάδας και ανήκει στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Ανατολικά συνορεύει με τους νομούς Δράμας και Καβάλας
Η σημερινή τεχνητή λίμνη της Κερκίνης, δημιουργήθηκε, στην θέση του έλους του “Μπουτκόβου”, που ταυτίζεται από τους περισσότερους ερευνητές της ιστορικής γεωγραφίας της Ανατολικής Μακεδονίας, με την αρχαία λίμνη Πρασιάδα. Ο ποταμός Στρυμόνας, που λατρεύτηκε ως θεός κατά την αρχαιότητα για τις πλούσιες δωρεές των υδάτων του στον κάμπο των Σερρών, μα και για την καταστροφική δύναμή του,όταν πλημμύριζε, μπαίνει στην Ελλάδα, προερχόμενος από τη Βουλγαρία, από τα στενά του Ρούπελ και, πριν ενώσει το περιεχόμενό του με τα νερά του Στρυμονικού κόλπου, αναπαύεται στην λίμνη της Κερκίνης, που η δημιουργία της είχε ως σκοπό την ανάσχεση των πλημμυρών, τη συγκράτηση των φερτών υλών και την άρδευση του Σερραϊκού κάμπου. 
Τα έργα δημιουργίας της λίμνης ξεκίνησαν από την εταιρεία Monks-Ulen το 1928-1936 και ολοκληρώθηκαν από το Ελληνικό κράτος. Τα έργα αυτά περιελάμβαναν τη δημιουργία αναχωμάτων, την κατασκευή φράγματος, την αποξήρανση της λίμνης τ’ Αχινού, τη δημιουργία διωρύγων άρδευσης, την κατασκευή δικτύου τάφρων και τη διευθέτηση χειμάρρων, έτσι ώστε να αυξηθεί και ταυτόχρονα να προστατευτεί η γεωργική παραγωγή, που ως η κύρια οικονομική δραστηριότητα του Νομού Σερρών εξαρτάται άμεσα από την υδροδοτική ικανότητα της λίμνης Κερκίνης. Η δημιουργία του τεχνικού αυτού ταμιευτήρα υδάτων ευνόησε την ανάπτυξη μιας βιοκοινότητας φυτικών και ζωικών ειδών σε ένα σπάνιας ομορφιάς υγρότοπο που προστατεύεται από τη συνθήκη Ramsar, την Ελληνική Νομοθεσία και την Οδηγία της Ε.Ο.Κ. 79/409. Στο παρυδάτιο δάσος βρίσκουν καταφύγιο 276 καταγεγραμμένα είδη πουλιών που αποτελούν το 68% των ειδών που υπάρχουν στην χώρα μας, 70 από τα οποία, καθώς είναι σπάνια ή κινδυνεύοντα, όπως ο αργυροπελεκάνος, ο ροδοπελεκάνος, η λαγγόνα, ο νυκτοκόρακας,η χουλιαρομύτα, η χαλκόκοτα, ο μαυροπελαργός και όλοι οι τσικνιάδες, θεωρούνται προστατευόμενα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τα χρόνια, η χωρητικότητα της λίμνης περιορίστηκε από τα φερτά υλικά του ποταμού Στρυμόνα και έτσι το 1982 κατασκευάστηκε ένα νέο φράγμα, με νέα αναχώματα, που αύξησε την επιφάνεια της λίμνης εποχιακά από 54.000 έως και72.000 στρέμματα, με περιοδική μεταβολή της στάθμης από τα + 32 m έως και τα + 36 m. Η αύξηση του ύψους των νερών επηρέασε τη δυναμική του υγροτόπου, καθώς, ένα μέρος από τα υγρολίβαδα έχασε την πλούσια υδροχαρή του βλάστηση και οι καλαμώνες αφανίζονται, ενώ, ένα μεγάλο μέρος από το παρυδάτιο δάσος, εξ αιτίας των νέων αναχωμάτων,μετατράπηκε σε χωράφια, με προφανή επίδραση στους πληθυσμούς των πουλιών, που έκτιζαν τις φωλιές τους πάνω στα κλαδιά των δέντρων. 
Παρ' όλα αυτά, η σχετικά ρηχή, στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, λίμνη, σε συνδυασμό με τα οικοσυστήματα των ορεινών όγκων της Κερκίνης (Μπέλες) και του Μαυροβούνιου (Κρούσια), που καθρεπτίζουν τις κορφές τους στα νερά της, ευνοούν την ανάπτυξη μιας υψηλής βιολογικής παραγωγικότητας που επαυξάνεται από τις θρεπτικές ύλες που κουβαλά στη λίμνη ο ποταμός Στρυμόνας. Ο συνδυασμός των τριών στοιχείων - ποικιλότητα βλάστησης,νερό, και γόνιμο έδαφος- δημιουργεί στην περιοχή ένα αρκετά σημαντικό αριθμό βιοτόπων που διαφέρουν στην δομή τους και στη λειτουργικότητά τους.Την άνοιξη, καθώς η λίμνη πλημμυρίζει, το δάσος από ιτιές, αλμυρίκια, πλατάνια, σκλήθρα και λεύκες αποτελεί έναν σημαντικότατο χώρο αναπαραγωγής και φωλιασμού των υδρόβιων πουλιών, ενώ ο εντυπωσιακότατος τάπητας από νούφαρα, που καλύπτει σχεδόν 7 τ.χ. προσφέρει ένα εξαιρετικό καταφύγιο για τα ψάρια. Στα υγρά λιβάδια με την πλούσια ελόβια βλάστηση οι ερωδιοί, οι χουλιαρομύτες και οι χαλκόκοτες βρίσκουν πλούσια τροφή, ενώ στα ρηχότερα νερά αφθονεί η σαλβίνια και το νεροκάστανο, τροφή εξαιρετική για τα υδρόβια πουλιά της λίμνης.Το χειμώνα, που η στάθμη της λίμνης πέφτει, αλλάζει η σύνθεση της ορνιθοπανίδας, όμως η ποικιλότητά της παραμένει υψηλή.
Στα νερά της λίμνης υπάρχουν περισσότερα από τριάντα είδη ψαριών, όπως ο κυπρίνος(γριβάδι), το χέλι, η πεταλούδα, ο γουλιανός κ.τ.λ. ενώ στα όριά της ζει ένας σημαντικός αριθμός διαφορετικών αμφιβίων, ερπετών και ασπόνδυλων ειδών. Στα άκρα του παρυδάτιου δάσους ζει ο μεγαλύτερος αριθμός βουβαλιών στην Ελλάδα. Στην ευρύτερη περιοχή, που γειτονεύει με τη λίμνη, ζουν πολλά θηλαστικά, όπως το τσακάλι,ο λύκος, η αγριόγατα, ο λαγός, η αλεπού, η νυφίτσα, το ζαρκάδι, ο ασβός κ.τ.λ.Σήμερα, η αφθονία της τροφής στα νερά της λίμνης, η γεωγραφική της θέση, η ποικιλότητα των βιοτόπων και της βλάστησής της συμβάλουν, ώστε ο υγροβιότοπος αυτός να είναι ένα σπουδαιότατο περιβάλλον για την ανάπτυξη της ορνιθοπανίδας, που βρίσκει εδώ ιδανικές συνθήκες διαβίωσης και αναπαραγωγής, ενώ η λίμνη, αυτή καθ' αυτή, καλύπτει τεράστιας σημασίας οικολογικές και οικονομικές απαιτήσεις.
Ξενοδοχεία και Ξενώνες στη Λίμνη Κερκίνη