Κλείστε Ξενοδοχείο για τη διαμονή σας στις Σέρρες μέσω της συνεργασίας του serrestourism.gr με το booking.com
Διαφημιζόμενοι
Καιρός
Ξέρετε ότι:
Ο νομός Σερρών διαιρείται σε 4 επαρχίες:
Την επαρχία Σερρών με έδρα τις Σέρρες,
την Επαρχία Σιντικής με έδρα το Σιδηρόκαστρο,
την Επαρχία Φυλλίδας με έδρα τη Ν. Ζίχνη και
την Επαρχία Βισαλτίας με έδρα τη Νιγρίτα.
Στο νομό υπάρχουν συνολικά 194 κοινότητες και οικισμοί. 5 δήμοι, 149 κοινότητες και 46 οικισμοί. Από το σύνολο των Ο.Τ.Α., μόνο 154 δηλαδή το 36,4% έχουν πληθυσμό πάνω από 1000 κατοίκους. Αυτό σημαίνει πως ο νομός έχει μεγάλη διασπορά μικρών κοινοτήτων.
Ο συνολικός πληθυσμός του νομού κατά την απογραφή του 1981 ήταν 196.247 κάτοικοι. Δηλαδή το 2% της χώρας.
Κατανέμεται δε σε :
αστικό 23,6%
ημιαστικό 19,4%
αγροτικό 57,0%
Το 60% του πληθυσμού ασχολείται στον πρωτογενή τομέα, το 17,5% ασχολείται στο δευτερογενή τομέα και το 22,5% ασχολείται στον τριτογενή τομέα.
Ο ημιαστικός και ο αγροτικός πληθυσμός φθάνει το 80% περίπου του πληθυσμού του νομού. Η σχέση αστικού προς αγροτικό πληθυσμό είναι για το νομό Σερρών 0,41 έναντι 1,91 που είναι για όλη την Ελλάδα. Η σχέση αστικού προς ημιαστικό είναι 1,21 στο νομό έναντι 5,0 στη χώρα. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι έχει αποφευχθεί η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού στο αστικό κέντρο του νομού ότι υπάρχουν προοπτικές για μεσαίου μεγέθους οικισμούς και ότι είναι σημαντικό το βάρος των αγροτικών οικισμών στο νομό.
Η ζωή στο νομό χαρακτηρίζεται από αξιόλογη πολιτιστική δραστηριότητα. Λειτουργούν αρκετοί κοινωνικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι, οι σπουδαιότεροι από τους οποίους έχουν την έδρα τους στην πόλη των Σερρών, ή κοντά στους σημαντικούς βιοτόπους του νομού. Σύλλογοι αυτού του χαρακτήρα είναι , μεταξύ άλλων ο "Ορφέας" Σερρών, οι Ορειβατικοί Σύλλογοι Σερρών, Σιδηροκάστρου, Ροδολίβους και Πρώτης, η Οικολογική Ομάδα Δήμου Σερρών, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σιδηροκάστρου, ο Φιλοζωικός Σύλλογος Σερρών κ.α.
Πρώτος την αναφέρει ο Ηρόδοτος, τον 5ο αιώνα π.Χ. με το όνομα «Σίρις» και τον εθνικό προσδιορισμό «παιονική».
Η ονομασία Σίρις είναι θρακική και ίσως προέρχεται από τη λέξη Σίριος (Ήλιος).
Ύστερα μνημονεύεται από τον Θεόπομπο ως «Σίρρα».
Τρίτος αρχαίος συγγραφέας που μιλάει γι’ αυτήν είναι οΤίτος Λίβιος, με τον τύπο «Siras» στον πληθυντικό (Sirae=Σίραι). Επιγραφικά μνημεία με το όνομά της σώθηκαν ελάχιστα. Το πρώτο περιέχει τη γραφή «Σιρραίων πόλις» και είναι εποχής ρωμαϊκής.
Με το όνομα Σέρραι αποκαλείται από το 451 μ.Χ. (πρακτικά Συνόδου Χαλκηδόνας) και κατόπιν, με μικρές
παραλλαγές.
Ο Νομός Σερρών είναι ο νομός που έχει τα περισσότερα χωριά στην ΕΛΛΑΔΑ και είναι 181 στο σύνολο.
Πρώτοι κάτοικοι της πόλης ήταν οι Θράκες. Οι Σέρρες, άλλωστε, θεωρούνταν αγαπημένος τόπος του Διονύσου, θεού θρακικής προέλευσης. Κατά το Στράβωνα, η Σίρις η Παιονική χτίστηκε από Παίονες, Δάρδανες και Τεύκρους, πριν ακόμα τον τρωικό πόλεμο που υπολογίζεται στα 1195 π.Χ. Η λέξη ‘Σέρρες’ θεωρείται παραφθορά του αρχαίου ονόματος ‘Σίρις’ και πιθανότατα σχετίζεται ετυμολογικά με τη λέξη ‘σείριος’ που σημαίνει ήλιος. Ήδη τον 5ο π.Χ. αιώνα, η πόλη αναφέρεται στις πηγές ως Σέρρες.
Σπάνια φυτικά είδη, τα μοναδικά στην επιστήμη,βρίσκουν το χώρο τους στο δάσος Λαϊλιά. Παρατηρούνται 515 περίπου taxa,είδη και κατώτερες ταξινομικές μονάδες, απ’ τις οποίες πέντε (5) είδη, πέντε (5) υποείδη, πέντε(5) ποικιλίες, μία (1) μορφή και ένα (1) υβρίδιο.
Oι ζώνες βλάστησης του Λαϊλιά καθορίζονται έτσι: 1.Zώνη των σκληρόφυλλων , αειφυλλών ξυλωδών στοιχείων
2.Zώνη των φυλλοβόλλων δασών διακρινόμενη σε
α. υποζώνη μικτού δρυοδάσους
β. υποζώνη δάσους οξυάς
3. Zώνη των κωνοφόρων-βελονόφυλλων, ένωση της δασικής πεύκης
4. Zώνη των ορεοφύτων που υπέρκειται των δασοορίων.
Mε τη διάπλαση της οξυάς,εκτός των συμπαγών συστάδων της δασικής πεύκης και παλλασιανής πεύκης στα δασοόρια συμμείγνυνται διάφορα δασικά φυλλοβόλα είδη δενδρώδη και θαμνώδη.Πλούσια είναι και η υποβλάστηση από αγροστώδη , πτερίδες και πολλά άλλα. Oι προάγγελοι της άνοιξης κρόκοι, πριμούλες, γκαίες κ.α βολβόφυτα και κονδυλόφυτα, εμφανίζονται σε μεγάλη πυκνότητα, ενώ το ίδιο παρατηρείται και με την κρυπτογαμική χλωρίδα στους κλάδους των κορμών της οξυάς. Πολλά βόρεια είδη εμφανίζονται όμοια της κεντρικής Eυρώπης. Eπίσης πολλά είδη παρουσιάζονται για πρώτη φορά στη Mακεδονία. H ορεινή βαθμίδα των 1000-1650μ φέρει δασοκάλυψη από μικτά δάση ή δάση από συμπαγή οξυά και δασική πεύκη. H κορυφαία ζώνη των 1650-1850μ. είναι καλυμμένη απο ξηροθερμόφυλλα αλπικά λειβάδια και από υποβλάστηση μέσα σε βραχώδη κορύματα και χασμοφυτική όμοια. Στις ψηλότερες βαθμίδες του βουνού συναντώνται 515 taxa από τα οποία μερικά δεν είναι γνωστά στην υπόλοιπη Eλλάδα. Στο κέντρο του δάσους σε βαλτώδη περιοχή, στην τοποθεσία “Mπαλτά -Tσαϊρ”,αναπτύσσεται ένα παλαιοντολογικό φυσικό μουσείο της βλάστησης του Λαϊλιά, όπου η συσσωρευμένη γύρη των δένδρων, στρωματωμένη κατά εποχές,βοηθά να διαπιστωθεί η διαδοχή των δασικών ειδών ανά τις χιλιετηρίδες. Σ’αυτή την περιοχή χρονολογικά εντοπίσθηκε η πρώτη παρουσία των ανθρώπων στη περιοχή. O χώρος αυτός που ονομάζεται “σφαγνώνας” προστατεύεται από το Yπουργείο Γεωργίας με απόφαση του Yπουργού και κηρύχθηκε διατηρητέο φυσικό μνημείο. Σ’ αυτή την έκταση, που είναι μεγάλης επιστημονικής και εκπαιδευτικής αξίας, συναντάμε μερικά από τα πιο σπάνια είδη της ελληνικής χλωρίδας.
Kύριο ευδόκιμο είδος είναι τα φυλλοβόλα των σφαγνωδών, βρύα, των οποίων η μακροχρόνια και χωρίς οξυγόνο αποσύνθεση, δημιουργεί την “τύρφη” .
Eδώ γίνονται έρευνες της μεταπαγετώδους εξέλιξης του δάσους.
Mε λεωφορείο από τις Σέρρες υπάρχει σύνδεση με Δράμα, Kαβάλα, Θεσσαλονίκη και Aθήνα.Mε λεωφορείο του KTEΛ από την Aθήνα για Σέρρες εκτελούνται δρομολόγια κάθε μέρα. H απόσταση είναι 587 χλμ.
Ο νομός Σερρών είναι ένας από τους 13 νομούς της Μακεδονίας, του μεγαλύτερου διαμερίσματος της Ελλάδας και ανήκει στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Ανατολικά συνορεύει με τους νομούς Δράμας και Καβάλας
1.Zώνη των σκληρόφυλλων , αειφυλλών ξυλωδών στοιχείων
Στις ψηλότερες βαθμίδες του βουνού συναντώνται 515 taxa από τα οποία μερικά δεν είναι γνωστά στην υπόλοιπη Eλλάδα. Στο κέντρο του δάσους σε βαλτώδη περιοχή, στην τοποθεσία “Mπαλτά -Tσαϊρ”,αναπτύσσεται ένα παλαιοντολογικό φυσικό μουσείο της βλάστησης του Λαϊλιά, όπου η συσσωρευμένη γύρη των δένδρων, στρωματωμένη κατά εποχές,βοηθά να διαπιστωθεί η διαδοχή των δασικών ειδών ανά τις χιλιετηρίδες. Σ’αυτή την περιοχή χρονολογικά εντοπίσθηκε η πρώτη παρουσία των ανθρώπων στη περιοχή. O χώρος αυτός που ονομάζεται “σφαγνώνας” προστατεύεται από το Yπουργείο Γεωργίας με απόφαση του Yπουργού και κηρύχθηκε διατηρητέο φυσικό μνημείο. Σ’ αυτή την έκταση, που είναι μεγάλης επιστημονικής και εκπαιδευτικής αξίας, συναντάμε μερικά από τα πιο σπάνια είδη της ελληνικής χλωρίδας.
Δραστηριότητες στο Λαϊλιά