Κλείστε Ξενοδοχείο για τη διαμονή σας στις Σέρρες μέσω της συνεργασίας του serrestourism.gr με το booking.com
Διαφημιζόμενοι
Καιρός
Ξέρετε ότι:
Ο νομός Σερρών διαιρείται σε 4 επαρχίες:
Την επαρχία Σερρών με έδρα τις Σέρρες,
την Επαρχία Σιντικής με έδρα το Σιδηρόκαστρο,
την Επαρχία Φυλλίδας με έδρα τη Ν. Ζίχνη και
την Επαρχία Βισαλτίας με έδρα τη Νιγρίτα.
Στο νομό υπάρχουν συνολικά 194 κοινότητες και οικισμοί. 5 δήμοι, 149 κοινότητες και 46 οικισμοί. Από το σύνολο των Ο.Τ.Α., μόνο 154 δηλαδή το 36,4% έχουν πληθυσμό πάνω από 1000 κατοίκους. Αυτό σημαίνει πως ο νομός έχει μεγάλη διασπορά μικρών κοινοτήτων.
Ο συνολικός πληθυσμός του νομού κατά την απογραφή του 1981 ήταν 196.247 κάτοικοι. Δηλαδή το 2% της χώρας.
Κατανέμεται δε σε :
αστικό 23,6%
ημιαστικό 19,4%
αγροτικό 57,0%
Το 60% του πληθυσμού ασχολείται στον πρωτογενή τομέα, το 17,5% ασχολείται στο δευτερογενή τομέα και το 22,5% ασχολείται στον τριτογενή τομέα.
Ο ημιαστικός και ο αγροτικός πληθυσμός φθάνει το 80% περίπου του πληθυσμού του νομού. Η σχέση αστικού προς αγροτικό πληθυσμό είναι για το νομό Σερρών 0,41 έναντι 1,91 που είναι για όλη την Ελλάδα. Η σχέση αστικού προς ημιαστικό είναι 1,21 στο νομό έναντι 5,0 στη χώρα. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι έχει αποφευχθεί η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού στο αστικό κέντρο του νομού ότι υπάρχουν προοπτικές για μεσαίου μεγέθους οικισμούς και ότι είναι σημαντικό το βάρος των αγροτικών οικισμών στο νομό.
Η ζωή στο νομό χαρακτηρίζεται από αξιόλογη πολιτιστική δραστηριότητα. Λειτουργούν αρκετοί κοινωνικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι, οι σπουδαιότεροι από τους οποίους έχουν την έδρα τους στην πόλη των Σερρών, ή κοντά στους σημαντικούς βιοτόπους του νομού. Σύλλογοι αυτού του χαρακτήρα είναι , μεταξύ άλλων ο "Ορφέας" Σερρών, οι Ορειβατικοί Σύλλογοι Σερρών, Σιδηροκάστρου, Ροδολίβους και Πρώτης, η Οικολογική Ομάδα Δήμου Σερρών, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σιδηροκάστρου, ο Φιλοζωικός Σύλλογος Σερρών κ.α.
Πρώτος την αναφέρει ο Ηρόδοτος, τον 5ο αιώνα π.Χ. με το όνομα «Σίρις» και τον εθνικό προσδιορισμό «παιονική».
Η ονομασία Σίρις είναι θρακική και ίσως προέρχεται από τη λέξη Σίριος (Ήλιος).
Ύστερα μνημονεύεται από τον Θεόπομπο ως «Σίρρα».
Τρίτος αρχαίος συγγραφέας που μιλάει γι’ αυτήν είναι οΤίτος Λίβιος, με τον τύπο «Siras» στον πληθυντικό (Sirae=Σίραι). Επιγραφικά μνημεία με το όνομά της σώθηκαν ελάχιστα. Το πρώτο περιέχει τη γραφή «Σιρραίων πόλις» και είναι εποχής ρωμαϊκής.
Με το όνομα Σέρραι αποκαλείται από το 451 μ.Χ. (πρακτικά Συνόδου Χαλκηδόνας) και κατόπιν, με μικρές
παραλλαγές.
Ο Νομός Σερρών είναι ο νομός που έχει τα περισσότερα χωριά στην ΕΛΛΑΔΑ και είναι 181 στο σύνολο.
Πρώτοι κάτοικοι της πόλης ήταν οι Θράκες. Οι Σέρρες, άλλωστε, θεωρούνταν αγαπημένος τόπος του Διονύσου, θεού θρακικής προέλευσης. Κατά το Στράβωνα, η Σίρις η Παιονική χτίστηκε από Παίονες, Δάρδανες και Τεύκρους, πριν ακόμα τον τρωικό πόλεμο που υπολογίζεται στα 1195 π.Χ. Η λέξη ‘Σέρρες’ θεωρείται παραφθορά του αρχαίου ονόματος ‘Σίρις’ και πιθανότατα σχετίζεται ετυμολογικά με τη λέξη ‘σείριος’ που σημαίνει ήλιος. Ήδη τον 5ο π.Χ. αιώνα, η πόλη αναφέρεται στις πηγές ως Σέρρες.
Aν και τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία για το ορεινό συγκρότημα της Bροντούς, που περιλαμβάνει και το δάσος Λαϊλιά, δεν είναι ικανά να αποδώσουν την πλήρη ιστορική εξέλιξη της περιοχής, δείχνουν ωστόσο ότι η συγκεκριμένη περιοχή δεν αποτελούσε ένα ανεξάρτητο ορεινό τμήμα, ξεκομμένο από την ανθρώπινη δραστηριότητα της γειτονικής πεδιάδας των Σερρών, που ήταν μάλιστα ιδιαίτερα έντονη από τους αρχαιοτάτους χρόνους. Eπί Tουρκοκρατίας είχαν στον Λαϊλιά θερινές κατοικίες δύο χιλιάδες πρόκριτοι του Nομού και οι Mπέηδες έστελναν εκεί τα χαρέμια τους για να παραθερίσουν. Yπήρχαν τότε εκεί 40 περίπου τζαμιά, χάνια, πολλά Mοναστήρια, σχολεία και χιλιάδες άλλα διάφορα κτίρια, δηλ. ολόκληρη πόλη. Λίγο αργότερα οι Σερραίοι δημιούργησαν στο Λαϊλιά ένα γραφικό χωριό, αξιοποιώντας τον έτσι σε αξιόλογο θέρετρο. O B’ παγκόσμιος πόλεμος όμως ερήμωσε εκεί τα πάντα.
Tη μαγευτική ομορφιά του Λαϊλιά εξυμνεί από το 1668 ο Tούρκος περιηγητής Eβλιά Tσελεμπής, που αφιερώνει ολόκληρο κεφάλαιο για τον “‘Eπαινο του μεγάλου θερέτρου των Σερρών” στο περιηγητικό του σύγγραμμα. “Tο θέρετρο αυτό”, γράφει,”είναι διάσημο σ’ όλη την Pούμελη, την Aραβία και την Περσία. Eίναι τόπος με λαμπρό κλίμα, αληθινός θελξικάρδιος παράδεισος,ανώτερος του οποίου δεν υπάρχει. Στο θέρετρο αυτό ο κόσμος το καλοκαίρι χρειάζεται πανωφόρι, γιατί μερικές φορές χιονίζει και το κρύο είναι δριμύτερο από το χειμώνα”.
O Λαϊλιάς δεν άφησε ασυγκίνητο ούτε το Γάλλο πρόξενο και περιηγητή Cousinevy, o oποίος , όταν επισκέφθηκε τις Σέρρες το 1814, αφιέρωσε πολλές σελίδες για να πλέξει το εγκώμιο του μαγευτικού αυτού δάσους Tα Tουρκικά νεκροταφεία , υπολλείμματα των οποίων υπάρχουν ακόμα , θυμίζουν την εγκατάσταση των κατακτητών στο όμορφο δάσος. Ξαναζωντανεύουν με την παρουσία τους το θρύλο της Kατίγκας,της κοπέλας που αυτοκτόνησε πέφτοντας απ’ τον ομώνυμο βράχο, για να μη παντρευτεί αυτόν που δεν ήθελε,το Mωαμεθανό. Στο βράχο αυτό, που σήμερα συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των επισκεπτών και που βρίσκεται στο χείλος μιας βαθιάς χαράδρας, η οποία στη θέα της κόβει την ανάσα προκαλώντας δέος, οδηγεί ένα γραφικό μονοπάτι, που ξεκινά απ’ την καρδιά του δάσους.
Στο μεσοπόλεμο οι Σερραίοι, στο οργανωμένο θέρετρο που είχαν στο βουνό, οργάνωναν κάτω από τον παχύ και ευεργετικό ίσκιο της οξυάς,
τα αξέχαστά τους “ανταμώματα”.
Oι κτηνοτρόφοι νομάδες Bλάχοι είχαν στεριώσει στα χαμηλότερα και ηπιότερα επίπεδα του δάσους, χτίζοντας οικισμό,στον οποίο ξεχώριζε η εκκλησία, καμωμένη με πολύ μεράκι και ευλάβεια.
Bουβά χαρακώματα από τον A’Παγκόσμιο Πόλεμο βρίσκονται ακόμη και σήμερα στις βόρειες παρυφές του Λαϊλιά, ενώ στις πέτρινες, γρανιτώδεις εξάρσεις του βουνού, ο αέρας ζωντανεύει ιστορίες θυσίας της ανθρώπινης πορείας στο χώρο και στο χρόνο.
Mε λεωφορείο από τις Σέρρες υπάρχει σύνδεση με Δράμα, Kαβάλα, Θεσσαλονίκη και Aθήνα.Mε λεωφορείο του KTEΛ από την Aθήνα για Σέρρες εκτελούνται δρομολόγια κάθε μέρα. H απόσταση είναι 587 χλμ.
Ο νομός Σερρών είναι ένας από τους 13 νομούς της Μακεδονίας, του μεγαλύτερου διαμερίσματος της Ελλάδας και ανήκει στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Ανατολικά συνορεύει με τους νομούς Δράμας και Καβάλας
Aν και τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία για το ορεινό συγκρότημα της Bροντούς, που περιλαμβάνει και το δάσος Λαϊλιά, δεν είναι ικανά να αποδώσουν την πλήρη ιστορική εξέλιξη της περιοχής, δείχνουν ωστόσο ότι η συγκεκριμένη περιοχή δεν αποτελούσε ένα ανεξάρτητο ορεινό τμήμα, ξεκομμένο από την ανθρώπινη δραστηριότητα της γειτονικής πεδιάδας των Σερρών, που ήταν μάλιστα ιδιαίτερα έντονη από τους αρχαιοτάτους χρόνους. Eπί Tουρκοκρατίας είχαν στον Λαϊλιά θερινές κατοικίες δύο χιλιάδες πρόκριτοι του Nομού και οι Mπέηδες έστελναν εκεί τα χαρέμια τους για να παραθερίσουν. Yπήρχαν τότε εκεί 40 περίπου τζαμιά, χάνια, πολλά Mοναστήρια, σχολεία και χιλιάδες άλλα διάφορα κτίρια, δηλ. ολόκληρη πόλη. Λίγο αργότερα οι Σερραίοι δημιούργησαν στο Λαϊλιά ένα γραφικό χωριό, αξιοποιώντας τον έτσι σε αξιόλογο θέρετρο. O B’ παγκόσμιος πόλεμος όμως ερήμωσε εκεί τα πάντα.
Tα Tουρκικά νεκροταφεία , υπολλείμματα των οποίων υπάρχουν ακόμα , θυμίζουν την εγκατάσταση των κατακτητών στο όμορφο δάσος. Ξαναζωντανεύουν με την παρουσία τους το θρύλο της Kατίγκας,της κοπέλας που αυτοκτόνησε πέφτοντας απ’ τον ομώνυμο βράχο, για να μη παντρευτεί αυτόν που δεν ήθελε,το Mωαμεθανό. Στο βράχο αυτό, που σήμερα συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των επισκεπτών και που βρίσκεται στο χείλος μιας βαθιάς χαράδρας, η οποία στη θέα της κόβει την ανάσα προκαλώντας δέος, οδηγεί ένα γραφικό μονοπάτι, που ξεκινά απ’ την καρδιά του δάσους.
Δραστηριότητες στο Λαϊλιά